Osteopathie is ruim een eeuw geleden ontwikkeld door de Amerikaanse arts Andrew T. Still (1828-1917). Hij combineerde zijn medische kennis met eigen, nieuwe inzichten. Zo’n inzicht was destijds dat alle lichaamsweefsels een zekere mate van beweging behoren te vertonen en dat verlies van deze beweeglijkheid een nadelige invloed heeft op de gezondheid. Hij ontwikkelde een methode om weefsels met verminderde beweeglijkheid in het lichaam te kunnen opsporen. Met deze specifieke methode en inzicht trachtte hij om zo de beweeglijkheid en met name het zelfgenezend effect van het lichaam te bevorderen. Deze behandelwijze was toen revolutionair. In 1891 stichtte Still ‘The American School of Osteopathy’.
Dat was het startsein voor een verdere ontwikkeling van de osteopathie. In de Verenigde Staten, Engeland en vele andere landen is osteopathie inmiddels een erkende vorm binnen de gezondheidszorg geworden.
In Nederland is deze vorm van geneeskunde nog relatief jong: de eerste osteopaten vestigden zich in 1985 in Nederland.
Homeopathie is een 200 jaar oude geneeskunde, die gebruik maakt van geneesmiddelen bereid uit natuurlijke producten, zoals planten en mineralen.
Homeopathie richt zich op de oorzaak van symptomen en de omstandigheden waaronder een ziekte is ontstaan. Homeopathie ondersteunt op die manier het zelfhelend vermogen van de mens.
Homeopathische geneesmiddelen werken door verdunningen van het oorspronkelijke product. Dat maakt homeopathie een veilige vorm van geneeskunde. Als er al bijwerkingen zij, zijn ze mild en van korte duur.